اگر شرایط مناسبی برای چاپ نمایشنامه"عمو هاشم" فراهم شود برای چاپ آن اقدام خواهم کرد.
داوود فتحعلی‌بیگی؛ نویسنده و بازیگر نمایش"عمو هاشم" با اعلام این مطلب در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر‌ گفت:«این نمایشنامه قابلیت چاپ دارد. هاشم فیاض جزء معدود کسانی بود که از 1327 تا سال‌های آخر عمرش تقویم یادداشت روزانه داشت که حوادث گوناگونی در آن خاطر نشان شده است و اگر شرایط مناسبی پیش بیاید بسیار علاقه‌مندم که به صورت روز شمار تعزیه به چا

اگر شرایط مناسبی برای چاپ نمایشنامه"عمو هاشم" فراهم شود برای چاپ آن اقدام خواهم کرد.
داوود فتحعلی‌بیگی؛ نویسنده و بازیگر نمایش"عمو هاشم" با اعلام این مطلب در گفت‌وگو با سایت ایران تئاتر‌ گفت:«این نمایشنامه قابلیت چاپ دارد. هاشم فیاض جزء معدود کسانی بود که از 1327 تا سال‌های آخر عمرش تقویم یادداشت روزانه داشت که حوادث گوناگونی در آن خاطر نشان شده است و اگر شرایط مناسبی پیش بیاید بسیار علاقه‌مندم که به صورت روز شمار تعزیه به چاپ برسد. البته به غیر از ایشان افراد دیگری نیز وجود دارند که هنوز فرصت گردآوری آثار آن‌ها فراهم نشده است.»
وی در ادامه افزود:«من خاطرات زیادی از تعزیه خوانان مختلف شنیده‌ام و امیدوارم فرصتی فراهم شود که لااقل بخشی از این خاطرات را گردآوری کنیم چرا که بخشی از تاریخ تعزیه شامل زحماتی است که تعزیه خوانان برای حفظ و اشاعه این هنر متحمل شده‌اند.»
فتحعلی‌بیگی در خصوص حضور در نمایش"عمو هاشم" به عنوان بازیگر اظهار کرد:«حضور در نمایش"عمو هاشم" علاوه بر تمایل شخصی من به پیشنهاد مریم معترف صورت گرفت. البته باید به این نکته اشاره کنم که من حدود 20 سال با مرحوم هاشم فیاض رفاقت داشتم و از او بسیار آموخته‌ام، به همین دلیل نسبت به او احساس دین می‌کنم. مرحوم هاشم فیاض و امثال او که با استواری سختی‌ها و مشقات راه تعزیه را متحمل شده‌اند به لحاظ فرهنگی دین بزرگی به گردن مردم دارند. بسیاری از تعزیه‌خوانان زمانی که برای حفظ تعزیه تلاش می‌کردند، می‌توانستند مشاغل دیگری را انتخاب کنند اما عشق و علاقه آن‌ها نسبت به تعزیه این اجازه را به آن‌ها نمی‌داد.»
نویسنده و بازیگر نمایش"عمو هاشم" در پاسخ به این که مهمترین پیام نمایش عمو هاشم چیست، اظهار کرد:«در بخش پایانی نمایش پیرمرد در تکیه به عمو هاشم می‌گوید که دیشب در خواب مرا به مجلس عزای امام حسین(ع) راه ندادند چرا که یک مهمان را از خانه خود رانده بود، یکی از ارزش‌های انسانی که ما در تعزیه می‌آموزیم آداب مهمان‌نوازی است که از خصوصیات ما ایرانیان است، چرا که تعزیه تقریباً آینه تمام نمای ایرانیان است و ضمن این که باورهایمان را در تعزیه می‌بینیم از آن برای تقویت این باورها نیز الهام می‌گیریم. همچنین در این نمایش خاطر نشان می‌شود که صرف این که شخصی در نقش شمر و اشقیا ظاهر می‌شود نباید به او بدبین بود.»